Tien dagen lang, 482 films, 94 landen en 101 wereldpremières. Het Internationaal Film Festival Rotterdam (IFFR) blijft een cinematografisch walhalla waar je je volledig in kunt verliezen. Als Visionair ondersteun ik dit prachtige festival en het Hubert Bals Fonds, een initiatief dat filmmakers over de hele wereld helpt hun dromen te realiseren. Dit jaar beleefde ik de 54e editie van IFFR intens, met een programma dat bol stond van bijzondere films, inspirerende ontmoetingen en, eerlijk is eerlijk, veel te weinig tijd om rustig te eten.
De aftrap van het festival vond plaats met de Nederlandse film Fabula, een bijzondere keuze voor de opening. De zaal was gevuld met opwinding, het publiek hing aan de lippen van de makers, en de energie was voelbaar. Dit moment, wanneer de lichten doven en de eerste beelden over het doek flitsen, blijft magisch. Een festival als IFFR draait om die magie: om de verhalen die je meenemen, verrassen en soms zelfs ontregelen.
Met een vol programma stond mijn teller na tien dagen op 25 films. Een absolute favoriet was Drie dagen vis, een prachtig geschoten zwart-witfilm die zich afspeelt in Rotterdam. De sfeer, de cinematografie en de rauwe echtheid maakten diepe indruk. Films als deze bewijzen hoe krachtig Nederlandse cinema kan zijn.
Tussen de films door vond een bijzondere lunch plaats met mede-Visionairs. Dit moment gaf ruimte om niet alleen over films te praten, maar ook over de impact van het festival en de verschillende manieren waarop we het kunnen ondersteunen. Een hoogtepunt was mijn ontmoeting met de Indiase regisseur Lipika Singh Darai, wiens nieuwste film B and S ook op het festival werd vertoond. Het zijn precies dit soort ontmoetingen die IFFR zo uniek maken: je komt direct in contact met de makers en hoort de verhalen achter de films uit eerste hand.
Naast de films biedt IFFR ook inhoudelijke verdieping met de Big Talks. Dit jaar waren er onder andere gesprekken met Cate Blanchett en Guy Maddin. Het is inspirerend om zulke grootheden uit de filmwereld te horen spreken over hun visie, ervaringen en passie. Het maakt je extra bewust van de kunstvorm en hoe film kan raken, provoceren en veranderen.
Op vrijdag 7 februari vond de awarduitreiking plaats, een moment waar veel makers reikhalzend naar uitkeken. De spanning in de zaal was voelbaar, en het was prachtig om te zien hoe talentvolle regisseurs en filmmakers erkenning kregen voor hun werk. Dit moment benadrukte hoe divers en krachtig de films van IFFR zijn en hoe het festival een podium biedt voor vernieuwend talent.
Zoals altijd was er te weinig tijd om rustig te eten, want de volgende film of talk wachtte alweer. Snel bestellen, snel eten, en hop, weer terug de zaal in. Maar dat is nu juist de charme van het festival: je leeft en ademt film, en alles draait om die unieke cinematografische reis.
IFFR is meer dan een festival. Het is een platform, een ontmoetingsplek en een broedplaats voor nieuw talent. En het heeft ondersteuning nodig om te blijven groeien. Of je nu Visionair wordt en een specifiek fonds kiest dat bij je past, of op een andere manier bijdraagt: iedere steun helpt. Want zonder film, zonder kunst, zonder verhalen zou de wereld een stuk kleurlozer zijn.
Tot volgend jaar, IFFR!